Adalım Şiiri - Dinmez Er

Adalım

Ne zaman gizli kalmış bir hisle sahile insem,
Bin bir renkli kaftanını giymiş Çeşme gecesinde,
Buziki’ye karışan hüzünlü bir keman sesi duyarım.
Sularda yakamozlarla yıkanır en güzel nağmeler.
Şehnaz longalar, Karcığar köçekçeler, Rembetiko’lar,
Sirtaki, coşkulu bir Anadolu halayı…
Birde ayın gizemli rengi düştü mü suların üzerine,
Yunusların resmigeçidi başlar Çeşme’de
Sakız’dan gelen meltem arındırır ruhları pasından.

Elim Uzo’ya, gözüm Mastika’ya, Metaxa’ya takılır.
Amma, anasonu Çeşme’den rakıdır geçen içimden.
Çatalımda fava elimde buğulanmış rakı kadehi,
Kırmızı gül demeti ile çiçekçi kız gelir masama,
Aklıma sen düşersin efsunlu güzel; Adalım!
Daha ne kadar sürer, nasıl dayanılır bu ayrılığa?
Öyle bir koku yayılır ki ortalığa…
Bakarsın bir Çeşme mandalinası meyve tabağında!

Dinmez ER / Çeşme / 2016. 09. 04 /