Dert eklendi yüreğe, söndü ocaklar başta
Gözyaşlarımız dinmez, yaralı soma yasta
Bedenler kömür oldu, madenciler naaşta
Hesap kaldı mahşere, ağıtlar susmaz arşta
Yazacak ne kaldı ki, köreldi kalem yazmaz
Analar feryat eder, buna yürek dayanmaz...
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta