Adalet (!) Şiiri - Elbeyi Eyyuboğlu

Adaletin şirazesi yok, kırılmış ortadan kalemi…
Her müsveddeye hudud çok, varsa eğer dirhemi!
Fukaranın çatlasın göbeği, sürünsün ‘adalet’ diye.
Terazide ağır basan, şöhretin getirdiği hediye…

“Hukukun üstünlüğü” dövizlerde payidâr.
Tuttuğun yer dökülüyor, perişanlık aşikâr!
Kime sığınırsan sığın, duyacaksın nasihat…
Sağlanmaz toplumsal huzur, adil olmazsa zülfikâr.

Muktedirin elinde iflah olmaz mecalin.
Üç beş şahsın dilinde, umurunda mı ricalin…
Konu her yönüyle kısır, olsan dâhi irtical!
Çok çırpınırsın amma, mukadderin izmihlal…

Çok söze var mı gerek, çıkmıyor zaten sesin gür.
Sırtından akar soğuk ter, üşürsün zangır zangır!
“Adalet MÜLK’ün Temeli” sanma ki hukuk özgür…
Sızlansan duyanın yok, bağırsanda bangır bangır.