sağır yaprakların gölgesi serin
sağır yapraklar değmiyor alnına yalnızlığımın
küçük küçük kulübeler düşlüyorum ikimiz için
tahtadan çitler ve panjurları evrene bakışlı
yoksulum
çıkınımda ekmek kırıntıları yağmura korunaksız
sallapati korkuların içinde eskiyor giysilerim
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta