Zaman zaman ifade yeteneğini yitiriyor şiirler.
Bazı duygularımızı tanımlamaktan öte geçmiyor, oysa insan anlamak istiyor ve anlaşılmak.
İnsanın içindeki boşluğu nasıl tarif edebiliriz ki? Sevgi bir güle indirgenemeyecek kadar soylu, kinimiz, kızgınlığımız bir ateşten çok daha yakıcı.
Hayatta en kötü şey itham edilmek, sui-zan bir insana yapabileceğimiz en büyük haksızlık.
Birisi hakkında gizli gündem oluşturmak, onun hakkında yanlış kanat beslemek…
Biliyor musunuz ben bu duyguları bir çocuğun gözlerinde yaşadım.
O zaman anladım ki; dünyanın en mükemmel şiirleri bir araya gelse, masum bir bakıştan daha etkili olamazlar.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda