Yüreğe batan gül dikeninde acıyım.
Geceleri mesken tutmuşum yalnızlıkla;
Sevgileri yok eden, yüreklere kor salan
Sensizlikte büyüyen acıyım.
Dostluğa yol veren sözlerle beslenen;
Yaylarda çöreklenen, kem sözlerle
Hayat bulan yaban güllerinde açan;
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
