Acıyan Yanım Şiiri - Suzi Ayyıldız

Her gece karanlığa sığınan bir yanım var,
Sessiz, kırık, usulca kanayan.
Söyleyemediğim, gizlediğim,
Acıyan yanım… o işte.

Seninle başlayan,
Ama benden kopan bir yara gibi,
Kalbimde iz bırakan,
Unutulmayan —
Acıyan yanım.

Gülüşün yalan,
Dokunuşun soğuk,
Sevginse canımı yakan…
Ben hâlâ o yangını taşıyorum içimde.
Ve durmaksızın kanıyor.
Söyle, nasıl sustururum
Bu kanayan kalbi?

Bir yanım seni unutmaya çalışırken,
Diğer yanım seni anmakla yanıyor.
Beni benden alan,
Acıyan yanım…

Yalnızlıkla ördüğüm duvarlar arasında
Sessizce haykırıyorum:
Seni sevmenin en büyük bedeli —
Acıyan yanım.

Ve bil ki…
Ne seni silebildim zamandan,
Ne de acını yüreğimden.
Bir tek sen eksildin benden,
Ama ben eksik kaldım her yerimden.

Sustum…
Çünkü anlatmak seni getirmiyor.
Unutmaksa her gün biraz daha öldürüyor.
Ben seni değil,
Seninle giden beni özlüyorum.
Ve o acıyan yanım hâlâ kanıyor.