Acıya Ebcet Şiiri - Hasan Özcan

I.
Her aşkın yarası sız(l) ar gecelerim(d) e

Mehtabı kurşunlanmış bir Mecnun yolda kalır
Leyla’sı yapraklarını döker bahçelerime
Şeb-i Yelda miras kalır gözlerinden

II.
Kirli şehirlerde goncalara kim ağlar

Nebisi geç kalmış kavmin hüznünü yüklenmiş
Ürkek ceylanlarımı topla rıhtımlarımdan
Ben dayanamıyorum can

III.
Her annenin ağıdında bir Yusuf kokusu vardır

Rahleme tünemiş ebabilleri salsam ıraklara
Bahar gelir mi annelerin yüreğine karlı dağlardan
Acıya ebcet düşmek gerekmez

IV. Son/suz…..
Tüm denizler Eyüp’ten gözyaşı taşır dalgalarında

Omzunu sıradağlar gibi uzat yanık ufuklarıma
Ağlarsam anlarsın değil mi
Nebisi geç kalmış kavmin hüznünü yüklenmiş
Ürkek ceylanlarımı topla rıhtımlarımdan
Ben dayanamıyorum can