Telaşa gömülmüş bir kentte yaz.
Kentin meydanında bir gece yarısı,
Geleceğini tutuşturduğumuz bir çocuk,
Dünyasını dar ettiğimiz bir mahzun...
Önündeki leğende buza yatmış su şişeleri,
Solmuş gömleğinde emekçi kokusu…
Karanlık gecede uyku akrep gibi,
Gözlerinden bedenine iniyor,
Sinsice geziyor geceden sabaha…
Uyuşuk bedeni geceye direnirken,
Acı bir marşın nakaratı ıslığında,
Islığının isyanı geceyi dövüyor…
Bileni var mıdır acının ıslığını?
Kayıt Tarihi : 28.10.2018 14:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!