Kalan, acısıyla kalmıştır,
giden döner mi bilinmez.
Hüznünü zihnindeki boşlukta boğ,
her kaybı bir anıyla yad et.
İtaatsizliğin en güzel halidir umut,
sakın vazgeçme.
Sevdadan uzaklaşırsan,
dönmenin yolunu bul.
Bir kabusun içinde olsan da,
büyü büyümek suç değil,
ama sevdadan ırımak suç.
Toprağın hafızasına güven,
talan hükümünü sürdürse de,
toprak tohumu büyüteceği yeri bilir,
o hiç bir zaman
filizden can suyunu esirgememiştir.
Acını sevdana kat,
öfkeyi doğur,
zulmün üzerine git,
sevdayı koru,
gamdan başka yükün yok.
fırtınalar ürkütmesin seni,
yaşanmamışlıklarınla güçlendir
yırtılan yelkeni.
Neşeyi ölü çocukların ceplerinde al,
fersiz gözlerine uzun uzun bak,
insanlığa ait hiç bir şeyi ziyan etme.
Vakti geldiğinde,
onlardan herkes payına düşeni alacak.
Ha...
Bir de evden çıkarken,
acına biraz mavi kat.
Şimdilik dışarıda gri bir gökyüzü var.
Salim Diyap
Kayıt Tarihi : 22.10.2023 16:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!