Bunca gölge arasında
aydınlığa düşmeli insanın yüzü
Ve karanlığa karşı
uykuları inmeli sipere,
Gün atımına dek
umuda döğüştürmeli korkuyu,
İşte direnmek bu,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Umudu 'korku'ya karşı sürmek ve burdan çıkacak sonuçla -İnsan yüzünü- aydınlık'ta tasarlamak güzel bir vurgu.
Tebriklerimle Şair..
Yüreğine sağlık ..güzel bir şiir
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta