Acılar Şiiri - Orhan Şanlıer

Buzlu ve karanlık geceler kadar soğuk Acılar Okyanuslar kadar derin feza boşluğu kadar sessiz boğuk Acılar Cehennem ateşi kadar sıcak Tren çığlığı kadar tiz Dolu dolu kucak kucak acılar Acılar Yaz mevsiminde kopan tufan Rüzgarla sağa sola uçan Kurtuluşa yarin sinesine kaçan Sürüm sürüm inlerken yerlerde Sığınacak o siper nerede Acılar Köşkler saraylar içinde Fildişi kuleler kurar acılar Esen bir meltem rüzgarında Ahh Banu ahh diye çıkar acılar Acılar Okunmaz dinlenmez görülmez Yaşanır ancak bilinmez Ağlamakla sönmez silinmez Çekilmez olur zulme azaba döner Yaşar bedende ölünce söner Acılar Bir iken bin olur Toplanır dosya dosya olur Ulaşır yare posta olur Acılar Merhemle çare olmaz Ve onsuz derman bulmaz Vadesiz,süre dolmaz Doludizgin acılar. Acılar Ananın bebesinden ayrılmasında özlü Evladın babasına isyanındadır gizli Acılar Kerbelada şehit düşen yoldaşın Yaşadığı süreçtir Çeçenyada kardaşın Acılar Bir lokma ekmek Bir yudum sudur Acılar evreninde en acısı da budur Acılar Peşinde avcıların Kırık kanatlı kuşun Pençesinde ayının Ceylandan olan aşın Hayata bakışıdır Acılar Anadan babadan öksüz Gurbet de kimsesiz ve yarsız Sokaklar mekanında Dertliler divanında Bir gönül ummanın da Dile gelen acılar. Acılar ah acılar Terk edin gidin beni Çıkın dünyamdan Çıkın dışarı Kapatmayın ona giden yolları Acılar Ciğerimi dağlar acılar Türkülerimde ağıt olan acılar Ağladığıma ağlar acılar Acılar Keneler gibi emer kanımı Bitirir tüketir çökertir Ama almaz canımı Acılar Çepeçevre etrafımı kuşatır Direnir beden direnir direnir Umudumu yaşatır Acılar ah acılar Yare tatlı gelen acılar Mermi yarasından beter Yürek delen acılar Acılar Sanki eti kemikten sıyırdı Yüreği bedenden ayırdı Acılar Timsahın çeneleri Ezdi çiğnedi ve sindirdi Lokma lokma parça parça Midesine indirdi Acılar ah acılar Terk edin gidin beni Çıkın dünyamdan Çıkın dışarı Kapatmayın ona giden yolları Acılar Akan gözyaşım Acılar Suyum ve aşım Acılar Çökmüş tükenmiş yıkılmış Yerinden kalkmaz başım Acılar Üşüşürler üzerime Sanki üç başlı canavar Aç kurtlar gibi saldırırlar Kokusuna gelirler Yüreğimde yara var Acılar Ayağımda prangayla Tutsak eden acılar Onursuz şahsiyetsiz yaşama Neden olan acılar Acılar Cenk meydanı Bitmez tükenmez toplanır Acılar Mızrak gibi Yüreğime saplanır Acılar Sigaramın dumanından Çare diye çektiğim Damarımdaki kana Zehir dolan acılar Acılar Umudun fiyaskoya döndüğü Gönül ün yanılıp kandığı Hem buz kesip hem yandığı Gülüşü sevgi sandığı Çeşit çeşit acılar acılar Yarin terk edip gittiği yerde Acılar Yarin terk edip gittiği günde Acılar Bana yar bana yoldaş olan acılar. Benim acılarım.