9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Gönül denen handa, duran halaycı,
Ezelden ezeldir, çektiği sancı,
Ne yâri vardır, ne orada hancı,
Yalnız gezen aşığı, dert dağlıyor.
*
Gece uzadıkça, artar kederi,
Düşünür her saniye, son sözleri,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta