(Depremzedelere ithaf ediyorum)
Bir hayat ki sırlara açmıştı kucağını
Yaşanmamış duygular örmüştü ocağını
En duru yürekleri hoplatıyor korkusu
Yaradana bir anlık asi olma duygusu
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var