Acı-tanzaman- Şiiri - İbrahim Aslı2

Bugün yanına gelmeyi düşlüyorum.
Belki kuru bir heves gibi kalacak kursağımda bu istek,
Ama geçen günlerin sözleri kursağımda.
Yorgun bir ırmak, çökmüş bir ova.
Mayıs güllerinden bulduğum hayatın,
huysuz bir tayın öfkesi kadar gerçek bildiğim
Sırrı bilmeyenler için uzaktır mutluluğun kelime defteri.
Gelincik, gelmesende ben senin gittiğin yere geliyorum.
Bu dağlar ses veriyor yüreğime, adını inletiyorum gök kubbelerin sonsuz
beyazlığında, beni çağırıyorsun yorgun düşlerimde, ayrıldığımızı unutup gel
diyorsun yanıma,
Gel...

Bundan sonra, bu orman bile durduramayacak sonsuz efkarımı.
Tan yerinde, tahtadan sandal hazır, pervane hazır,
Denizler taşsa da, fırtınalar çıksa da,
Taşır
Taşır
Ey!
sevdam beni
gelinciğimin yanına.
Uçur
Ey!
önümdeki solmuş yaprak...

Yüreğim ağırlaştıkça beni bir tek sevdam taşıracak, uçuracak yanına.
Taştı artık, taştıkça daha da yaklaşıyorum gül yüzüne, o mayıs yüzüne.