Ne bela bir dünyaymış mahvetti benliğimi,
Bir yandan hastalıklar inceltti yüreğimi…
Tat bırakmadı bizde sıkıntılarımız var,
Şifasız ilaçlar ki şahsıma daha zarar…
Anladım bu genlerle genetik olsa gerek,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta