Acı insanın suyudur sanat güneşi bilim toprağı
sevgi ise havasıdır insan bir meyve ağacı gibi acı çektikçe
bir fidan gibi yeşerir büyür daha sonra meyve verir meyveleri tatlılaşır olgunlaşır güzelleşir ama dikkat edin çiçeğe fazla su vermeyin yoksa kurur
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta