Kimsesiz gidişimdir, “belki”nin sayacında;
Devrik söz oldu ömrüm artık kendinde değil.
Aklım zihnime çöktü zamanın kayacında,
Virâne tabutumda çaresizlik yok değil.
İncir kuşları korkmuş, bülbüller gülüşmüyor
Sezip düşündüklerim hayra alâmet değil.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;