Acı bir son,
sonsuz acıdan evlâdır;
zira kapanan bir kapı,
açık duran uçurumlardan daha merhametlidir.
Gül kurur, bülbül susar,
bir vedanın gürültüsü,
bin suskunluk kadar haysiyet taşır.
Kalbe çakılı diken,
kanatır kanatır da
nihayet çıkarılır—
ama yerinde kalan boşluk,
ömür boyu kanayan bir mezar olur.
Ey kader,
sen ki bir sancıyı bitirmemekle büyütürsün;
biz de bilmeliyiz:
bir nokta, binlerce üç noktanın ağırlığından kurtuluştur.
Kayıt Tarihi : 23.8.2025 21:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!