Bir annenin boş beşiğe baktığı kadar sessizim şimdi
Üşümüş bir çocuğun, cam kenarında unutulmuş elleriyim
Sokak lambasına bakan kör bir ihtiyar gibi
Herkesin geçtiği yerden geçtim
Kimsesiz geçtim ben
Üstüme basılmış anılarım var
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta