Gecenin karanlığında yankılanan sesler,
eski anıların gölgesinde hapsolmuş kalbin,
derinliklerine düşen yağmur damlaları gibi,
umutları sularken, hayal kırıklıklarının sarmaşıklarla sardığı duvarlarda yankılanıyor;
nerede, nasıl kaybettik biz bu masum gülüşleri, parıldayan yıldızların altında hayatı paylaşırken.
Mevsimlerin döngüsünde kaybolmuş ruhum,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta