uyuyamadım günlerce
gözlerime kumu doldu
bütün bu yıkık evlerin
gördüğün her çöküntünün içindeyim ağır
sen dışarıdan bağır
artık istediğin kadar yırtın öl ardımdan
sağır!..
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Kızının elini tutan babanın resmi hiç silinir mi hafızalardan hangi yürek ağlamadan bakabilir durabilir ki bu acıya
İhmalden kaynaklı yaşanan bu afet ve yitirilmiş onca çocuk ana baba genç ve henüz anne karnında doğmayı bekleyen onlarca can ve yaşamak uğruna kolunu bacağını feda etmeye hazır insanlar kolay kolay silinir mi hafızalardan şair
Yüreğinize saygı ile
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta