Altında Ay’ın, geceye karanlık çökmüştü
‘Zifiri siyah olmayan bir kirli kahverengi’ nin
Suları kıyısında, daha açıkça renkli,
Tepeler ve kir denizinden daha koyu ağaçlar
Yükseliyordu, barındırdığı canlılığı yutmaya nazır.
Bir silüet belirmişti tam da bu sırada:
Engin ufkun çekirdeğinde ya da
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
ne kadar ilginç...gerisini merak ettim...
barışçıl atalarımızın yarını oluşturması gibi..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta