Su yer-kulesi yüksekten akıyordu
Gün bilmez-ışıltısında, dağların zirvesi-karanlığı özütü
Envai çiçeklerin ve gür ormanların gölgesinde yükseliyordu
Dağların da ötesine, zirvesindeki kar tabakasını
Katarak kendi hortumuna, sanki gökteki deliği kendi açarak! ...
Bir çam ağacı vardı eteklerde ve kar yukardaydı, dağda;
Öylesine bütünleşmiş bir uyum, sanki yılbaşıydı!
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de