Hüzün düşmüş yine Kâhta düzüne,
Yetim lokmasını çakallar almış…
Kör olası felek gülmez yüzüne,
Yaz bahara hasret hazanda kalmış…
Babadan mirastır yokluk omuzda,
Mevsimlik işçiler yazar rumuzda,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
