Abdurrahman Uysal Şiirleri - Şair Abdurr ...

Zemheride
ürkek güvercinler
Gözleriyle umut getirdiler
Gri gökyüzünden
pencereme
Ürkek iklimlerden

Ben seni Habil bildim
Sen beni Kabil
Ben sana Habil idim
Sen bana kabil

Hak diyen Hak yiyor,
Bil ki kendini kandırıyor,
Haramla doldukça testisi,
Hak bu hesabı sormaz sanıyor.

Sevda yaradır kabuk bağlamaz.
Vuslat sana da Hasret bana mı
Girsek gülistana dersek goncayı
Gül sana da Diken bana mı
Sırat keskin ince bir yol
Cennet sana Har bana mı

Eskiyen
ne eşyadır
ne zaman
Eskiyen insandır
Hazin bir hatıradır
geriye kalan

Hayatın ciddiye alınacak tarafı
Ölüm gibi bir hakikatla sona ermesidir.

Ölümün varlığıdır,
Hayatın ciddi tarafı.

Yaprak misali zahir
yetişemeden bahara
Zemheri vurdu dalıma
düş oldum hazana

Hiç olmak
Hiç olmamaktan evladır,
Hiçlik
İnsana baki kalandır.

Her insan bir hikaye bırakıyor ardında,
Sayfaları toprakla sonlanan.

İdama hükmeden hakim.
idama hükmeden zalim.
Unutmuş adaleti mücrim
Bilmez ki
El Hükmü Lillah .