Abdurrahman Uysal Şiirleri - Şair Abdurr ...

Utancımızın faili
İnsanlığımız firari
Yara sağalırda
Bu utancın izi kalır
Darağacında

Gözyaşları dinmeyen annelerin mevsimidir,
Eylül.

Bir adı hüzün, diğer adı Gözyaşıdır,
Eylül’ün

Bu feryâd
her bakışta vurulan yüreğimin
Farkında değil
kurşundan farksız gözlerinin .

Rüyalarını bölüp,
Uyandılar.
Fil sahibine karşı,
Ebabil oldular.
Uyanmayanların yerine,

Önce dertleşelim
sen anlat ben dinlerim .
Cansız bir anı kalacaksa yarına
Çektiğin resimde
Çocuk olmak isterim .

Yaralarımız sağılsa
Sızılarımız
gecede kalsa
çıkmasa sabaha.
Hiçbir Ana ağlamasa

Yıllar geçsede
Gökkuşağının altından geçmeyi mi
düşünüyorsun
Sevin
Çocuk yüreğin çarpıyor hala .

Ne yağlı bir urgan,
Ne keskin bir hançer,
Bazen bir çift göz…
Bazen acı bir söz… olur Celladın.

Düşüncelerin
kimin yanında ses buluyor
fikirlerin kimin yanında kanatlanıyor ise
ona güven .