Çin zindanlarında şehit edilen ozan Abdurrahim Heyit'e rahmetle
Kan ağlıyor Urumçi, buz tutmuş karanfiller
Bir yanda zalim gürûh, öbür yanda gafiller
Ahenk kesildi birden, teli koptu sazların
Gökleri yarıp geçti yankısı niyazların
Kırdılar kalemleri, yazanı susturdular
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta