Hiçbir sevgi çalmadı kapımızı.
Sevgisizliği sevgi diye yaşadık.
Üşüdü hep sol yanımız.
Doğuştan yetim kaldı yürek tarafımız.
Avuntularımız oldu bazen hani.
Sevgiler yeşerttik içimizde.
Sonrasında hüzünlü cam kırıkları kaldı.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik



