Yaratılmış her zerre, tebeddülata mahkumdur
Nice Şahlar, mülk benim zannıyla boğulmuştur
Üç kıtaya koşanlar, bir vatan parçası daha kurtulsun diye
Can verir can üstüne, şanı yüce Allah'ın davası yükselsin diye
Kimide oturmuş leblebi dizerken, rakısı boğazından akarken
Hainlik semirir, ihanet yer sofrasında, evladım düşerken
Günler ağır gelirdi, hep bir hüzün
Yaz da ne ki? Mevsimler daim güzün
Bana da birgün, güler mi o yüzün?
Diye düşünürmüş, her daim evlat.
Suratında tebessüm nadiren ancak
Bilmezsin dikeni batanın, yüreğini yakan gül olduğunu
Güller solunca anlıyor insan, dikenin nimet olduğunu
Ah! Şu duvarların bir dili olsa
Ah! Bir anlatsın, taş dersin oysa
Kimsenin bilmediği yokluğunu sana
Her cuma uyanınca, yanağın yanağımda
Sevda desen, değil çok yukarıda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!