Bir hengamedir hayat,
Ortasında bizleriz...
Bizdeyken tüm kabahat,
Kendimizden gizleriz...
Güçlü zayıfı boğarken,
Yokuşu omuzlamak, çıkmak için yetmez,
Kim kazanır, kim kaybeder bir bilen var!
Düze çıkınca dert te kederde bitmez,
Kim devrilir, kim doğrulur bir bilen var!
Bir ömürlük hatırı bir sayfada sildiren var,
Ayağa kalkması imkansız bir kara sevda,
Yüreğe oturmuş hasret şiirlerine hecedir.
Kemoterapiye cevap vermez derin yaralar,
Ölmeye direnen, en asil umutlara gebedir.
Gündüzdür deyip te çıktığın bu uğurda,
En güneşli sandığın yer, belki de gecedir!
Kırk kez kapısından
Döndüğümüz mutluluk için,
Kırk yılın hatırını,
Bile bile! yere çalanlarla
İmtihan olunduk bazı sıra.
Kırkımız çıkmadan,
Çok kurşun sıktım cesedime,
Vuramadım, hep karavana...
Ya kıyamadığımdan kendime,
Ya da beceriksizlik de sen buna...
Ya kuru sıkıydı feryatlarım,
Ya da emniyeti kapalıydı silahın...
Bak! yine aynı şey oldu,
Yine çaresizlik diz boyu...
Seçimlerimizdir bizi helak eden,
Kitabı Mübin'e baksın merak eden...
Alttan almışlıklarımdan,
Suya vermişliklerimden,
Nefsimi şımartmışlığımdan,
Herşeyi dert edinmekten,
Herkesi iyi bilmekten...
Kurşundur kalemimiz,
Tükenmez mevzularda.
Keçelidir bazısıra,
Kurumaz yazdıkları...
Dolmadır kalemimiz,
İnsan plan kurar olacağın ötesinde,
Karar Allah'ındır,her planın üzerinde,
Göklerden gelir, beklenen karar,
Hırsına yenilen nefisten görür zarar.
Kimi makamla sınanır, kimi evlatla,
Ne kadardır bir insanın ederi?
Yahut nedir iyi olmanın bedeli?
Varsın diye mi bilmem ama,
Katlanırım da takmam, gamı kederi!
Hükmüme, kimseye had vermedim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!