Sevdaya açılır gönlümün penceresi
Bitti ömrümün mutlu çağlar devresi
Çapı kalmadı sevgilerin aşkların
Dostluk ikinci ele düştü ciğerimin köşesi
Karanlığa vurulmuş aydınlığın gözleri
nasıl başlamıştı bu hayat hikayesi
nasıl da alımlıydı babaların yüzü
oğlum oldu oğlum güzel oğlum diye...
nasıl da ağlar insan ilk geldiğinde dünyaya...
hep te ağlanmaz ya gülerde insan sonra..
bizimkisinde gülmekte vardı ara sıra..
her sabah uyanan bir rüyadır hayat,
hiç bir şey bıraktığın gibi değil,
hiç kimse tanıdığın gibi değil,
kendinde arama yok ki bir kabahat.
dünya etrafında dönüyor sanar insan,
Erzurumda karlı bi günün avlusunda
Elimde yasak bölgeden toplanmış çiğdemler
Sarısı yari kaybetmenin acısı
Kokusu dertli bir günün sancısı
İstedim ki yaslayayım yüzümü yarin omzuna
sanmayın bu dünya kalacak size,
göl kafa tutamaz engin denize,
ölüm gelince çöktürür dize,
dönersin yeniden yeşerdiği filize..
adalet ister itaatkar beyin,
Zemheri olmuş güzel, uykudan uyan...
Sular donmuş,hayaller buz tutmuş....
Yıldız mı o gözlerinden kayan...
Umut sönmüş,hayaller buz tutmuş...
Gelince bahar eritir kıştan kalma karları,
Çıkmamalı aslında bu yolculuğa
Düşmemeli olmadık aşkların
Unutulma seanslarının peşine...
Yad ellere teslim olmuş yarin
Peşinden dilenmemeli aşkını
damlara güneş durdu,
dallara çiçek,
sevdaya dem vurulur,
ömür geçip gidecek...
son kalan yolcu mu sona kalan mı,
Çelişiyorum tüm değerlerle,
Kendimi senden sayarak.
Belki de en büyük haksızlığı,
En sakındığım,en utandığım,
Sana,evrensel olan,hep orada kalan,
Gözlerimi kamaştırana yapıyorum...
İçimin kanat sesiyle uyanmak isterdim.
Hayatın ta bağrının ortasından.
Yaptıklarına bir anlam vermeden,
Gitmek istemiyorum.
Gitmeye gönüllü yanım yok.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!