Abdullah Bedeloğlu Şiirleri - Şair Abdul ...

PRANGA
Erkeği dişisi var, zorlukla kolayı var.
Yetim eşsiz kalan var, vali olan mı var?
Zalimi zulmü, ganimetçi yağmacı var.
Yol bilmezi yola koyan, yoksulu zengin kılan mı var?

SAR SEV BENİ
Göz süzmen, teselli etmiyor beni
Sözlerin, gülüşünle sev beni
Baharın eritmiyor, gönlümün karını
Yazların, sevdanla sar sev beni

Sardı teni ay, tay gibi bir yâr
Gönlüme girdi, oldu payidar.
Aşkımı artırdı esen rüzgâr
Ölümsüz aşkım kaldı yadigâr

Körfez gözlerde rıhtıma bağlanan sandal,

Okulumun Dünyası
Girseydin içine tanırdın
Yalancıktan, oyundan mutlu dünyayı,
Her rüzgârlarla savrulurken küçük bedenler bin bir yöne,
İnme iner yüreğine düşerdin cansız yere.

Bakmak için eğildim, gülün içine.
Çekti beni kendine, düştüm ta dibine.
Burası bir kuyu, doldu ağzıma suyu.
Tadı bal doğrusu coşturan enerji huyu.

Yerimde duramıyor, uçuyorum göğe.

KELEPÇE
Şükürden o kadar mı uzak pınarların;
Susuzluktan kurudu meyve veren ağaçların.
Hıçkırıklara karıştı yiğitlerin, yılların.
Rüzgârı yokluğa estirdin sen Aydın!

MATEM

Kalbimdeki tahta kondun.
Saltanatla göklerde uçtun, durdun.
Ufuklar, umutlar kuyuda mahkum perişan.
Beni unuttun, gezersin için şen, dünyan şen.

Kavuşalım mı?

Bir iyilik, güzellik yap, yapsana.
Kendimi attım kollarına tutsana.
Üzme meleğim, güldür sev, seveyim.
Seni anıyor, arıyor yüreğim.

MERVE
Senin gibi bir güzel aradım yıllarca
Seçici gözle baktım Mervem'e özenle
Sevgilin olmak için bekledim özlemle
Dilimde ismin takipçin oldum tutkunca
Ömrümü feda ettim yoluna kerimce

Güçlü sevginle vermişsin coşkuyu.
Sözün de özün gibi çok kıymetli doğrusu.
Turşuyu bala çevirirsin kalmaz hiç kuşkusu.
Aşkınla dolunca, insan Mars'a uçar doğrusu.

Süslenip, püslenince, gönülleri kamaştırırsın.