Sultan Abdülhamit Han’ın baş katibi gidiyor,
Esad Bey bize hatıralarını şöyle naklediyor.
Bir gece yarısı, mühim bir haberin imzası için,
Giderek Sultan Hazretleri’nin kapısını çaldım.
Fakat açmadı,bir müddet bekledim rızası için,
Sonra yine kapıyı çaldım açılmadı tedbir aldım.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
