Abdulhamit Güllük Şiirleri - Şair Abdulh ...

Bak aradan günler geçti
Belki yıllarda geçecek
Ama O gelmeyecek
Ne demişti:
'Gidersem bir daha dönmem'
Bu mutluluk sana yeter

Düşme aldanan hevesin peşine,
Sabırlı ol,karışma Rabbin işine,
Deryadan inciler gelir dişine,
Dilerse mercan olur,dedim sana...

Sebepler perdedir,inanıp durma,

Ay yüzlüm
Ben sana gitme kal,
Aklım sende kalır demiştim
Sen dinlememiştin.
Gittin...
Yüreğinin götürdüğü yere

Dönemem tekrar geriye..
Peşimden gelmesin pişmanlıklarım..
İhanetlerine dayanamıyorum!
Sen masumdun,bense hatalı..
Bedelini çok ağır ödedim..
Kapatınca sana gönül kapımı,

Sevdalarında benden artık uzak,
Acılarımla beni yalnız bırak,
Ahlar, anılar, çileler son durak,
Yeter ne olursun git bu şehirden...

Her kaldırımda isyanlarım gizli,

Yağmurlar yağar sen gidince
Bir hasretlik çöker gönlüme
Sevda adlı çocuk yetim kalır
Yollarda seni bekler gözleri..
Binbir hatıran varken gönlümde
Senden ayrıldım diyemem

Çisil çisil yağarken yağmur,
Gözlerin meftun eyler gözlerimi..
Hicran ateşlerine düşmüşsem eğer,
Bir damla yağmur neyler gönlümüm alevini...
Katre katre,şıp şıp eder her bir damlası,
Gül kasesine dolmuşsa yüreğimin gözyaşları,

İstanbul'a kar yağar her daim
Benim yüreğimden fırtınalar kopar
Üşürüm yetim,öksüz yavru gibi
Gönlümü gönlüne bağlamıştım yar
Donarım,titrerim,gezerim diyar diyar
Yüreklerimiz iki can bilirdi sevgimizi

Yayla yolunda,yeşil yamaçlarda,
Kuzular meleşiyor.
Çam ormanı yanı başımda,
Çoban çeşmesi önümde duruyor..
Avuçluyorsun susuzluğunu gidermek için
Yüreğin acısını dindirmek gerek..

Bir sızı başlar yüreğimden ansızın
Depreşir hatıralar beyinde zamansız..
Bir fırtına uyandırır kendinden
Titrer yüreğim,gönül benden ne istersin?
Alemde vurdun beni yerden yere,
Pişman ettin sevdiğime bin kere,