Abdulhamit Güllük Şiirleri - Şair Abdulh ...

Her yer yangın yeri
Seninde kanatların yanacak
Issız bıraktın beni
Dumanlar sönecek
Bulutlar dağılacak...
Kendime güvenim artacak

Aldanma dünyanın devranına
Seninde saçların tarumar olur
Kara günler unutulur, tez geçer
Pişmanlıkların yalnız kalır sende,
İsyan edersin sabah olmayan gecelere...
Üzülürsün vefasızlıklara, sadakatsizliklere

Muhtacım sana susuz kalmış çöller gibi,
Bil ki, bir hasretti, sana yandığım
Sevdan, baharda açan güller gibi,
Sitemim, özlemdi, sana yandığım....

Sonsuz bir inançtı ruhumda tek şey,

Öyle bir sevdaydı ki,
Yok oldu,tuz buz oldu görünürde..
Battı güneş,gölgelerin kaldı burada
Toplamışsın hatıraları,sen gidiyorsun
Bir can gidiyor,bir ömür gidiyor
Farkında değilsin..

Kaybolur güneş, çökerse karanlık,
Başlar yürekte, gurbet geceleri,
Yok olup biterse, sevgi, insanlık,
Sinemde başlar gurbet geceleri...

Ümidim çoğalır gider felaha

Sen mi bana öğreteceksin,
Aşkı, sevgiyi, özlemi,
Delicesine yürekten ağlamayı,
Her mısrada göz yaşı, aklı avucuna
Alıp, toz duman etmeyi
Sen mi bana hatırlatacaksın

Bu kaçıncı şarkını dinleyişim,
Bu nicedir beklediğim
Ey sevgili...
Bağban perişan oldu
Gelmeyişin gülistana matemdir bilesin
Gözyaşlarımı silsem de kar etmiyor

Gönül zindanında,hürsün aklınca,
Ve çaresizsin biliyorum...
Birşeyler söylemeye dilim varmıyor
Yalvarmalar,yakarmalar nafile!
Sen istedin deli gömleğini ruhuna geçirmeyi..
Vuslatım budur benim,

Gecenin ayazında kalbim
İsyan ediyor
Bana isyandan başka...
Ne bıraktın ki?
Seni görmediğim gün
Hayatımın bittiği andı

Gönlümde hüzün var bugün
Bir ayrılık, bir vuslat, bir kurban...
Kimdir İsmail, ateşte yanan İbrahim mi?
Dostun, canın, canana erdiği gündür bugün...
Kurbandır yeni yılda ruhlar...
Kurbandır vatan için, kutsalı için asılanlar,