Gözlerim yollardaydı,
Ha geldi ha gelecek,
Sonunda evimize geldi,
Corona denilen illet,
Kapalı kapıdan daldı,
Cübbesiz Mahmut,
Kimdir bu adam diyorum,
Seni araştırıyor soruyorum,
Suretinle ilgilenmiyorum,
Şizofren ettiler bu alemde beni,
Her kese batırıyorum Çuvaldazı,
Ne yapayım duramıyorum,
İçi boş çuvalları görünce,
Dikip dikip sarmallıyorum.
HER İNSAN KENDİNE MAHSUZ HİKÂYESİ
YAŞANMIŞLIKLARI İLE BİRER ROMANDIR.
SIKICI GELİR BAŞKASININ HAYAT HİKÂYESİNİ OKUMAK,
BİRDE YAZARI KENDİNİ ÖNE ALMAK BEĞENİLMEK ÇABASI VARSA HİKÂYEDE GERÇEKLİKTEN UZAKLAŞIP BENCİLLİK KOKABİLİR ANLATIMLARINDA.
İnsanın amel defteri,
Değildir veresiye defteri,
Günahı sevabı işlettirdikleri,
Muhasebesi sağlı sollu belli,
Kötülüğün silinmesi uzundur,
Eğer sadıklar ve iyiler hakkı,,
Tavsiye edip uyarıyorlarsa,
Umursa-malısın burada banane'cilik yapılamaz,
Kötüler yoldan çıkmışlar seni eleştiriyorlarsa ki ,
Kişisel ise Hakkın süzgeçinden geçirmelisin,
Yok itikatı konuda seni eleştiriyorlarsa,
Yoldan ayrılan görmez ki gözü,
Duymaz ki kulağı,hakka kapalı,
Akıllar boş arazide ,ipotek edilmiş ,
Beyinleri ise çamura düşmüş pislikte,
Cehalet de inatçılıkta doktora yapmış,
Kimine soluk almak ve yaşam servettir,,
Kimine çözülmeyen çileden yumak derttir,
Belkide bu dünya bize zül ölüm ise saadettir.
Neden derim kendi kendime?
Çare bulanmazmı düştüğüm kedere,
Üstüme Har’dan boldur Kıyafet,
Dert üstüne derdim benim ziyafet,
Eşim bile anlamaz beni nihayet,
Daraldım kaldım Rab'bim beni affet,
Bencil olmak nefretime odak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!