Abdulhamit Erkaner Şiirleri - Şair Abdul ...

İnsanlar seni,iyi bilse ne olur
Kötü bilse ne olur,
Yasak meyveyi gizliden yediysen,
Akıbeti Şeytana yoldaş olunur.
Bekleme öyleyse,
Daha vaktin var kıyametine,

Geçmişi düşünmeye başladık
İyilikleri başa kaktık,
Kötülükleri haşladık,
Anılarda mutlu günleri aradık,
Geçmize bazen özlem, bazense ağladık.

Vur Davulcu, Vur Köküne,
Vur Davulcu,Vur Dibine,
Ulaşsın, Düşman Erine.

Hay deyin , Hayyy ,
Başlasın Zikirler,

Haklı bir eleştiri,
Şair ince ruhlu olmalı,
Bizim gibi saçmamalı,
Latifede olsa,
Karşıya taş atmamalı,

Haydi, yeni yıla girerken yakın fişekleri,
Kim zamlandırdı len bu kiralık evleri,
Ev sahibi evi satıyor beni evden atıyor,
Her şey zamlandı zengin göbek atıyor,

Emekli maaşım asgariden yattı,

Yetim Çocuk.
Ne anamı ,ne de babamı,tanıdım,
Ben yetiştirme yurdunun çocuğuyum,
Şefkat ellerini Devletimden gördüm,
Hocalarımızı ise birer anne birer baba belledim,

Diliyle kepçesi haram,
Kalbiyle zehirli yılan,
Yüzüyle tatlı kelam,
Maksadı dünyayı talan,
Onun adı münafık be adam,

Aşk defterinde, sakladım sevdamı
Gecelerin içinde gizledim, gözyaşımı
Sırılsıklam olurum, bahar yağmurlarında
Yakıp küle çevirdi beni bu aşk, yağan lavlarıyla.

Binlerce haram konmuş önüme,
O yasak bu yasak hep engebe,
Bir kul olayım onun indirdikleriyle,
Şart koşuyorlar bana kendi Dinleriyle,

Kitabım Diyorum, Onunla bırakın,

Çatırdadıysa yuvanın çatısı,
Bulunmaz Hint kumaşı kadısı,
İntizar etmeyesin geçmişine,
Kambur oldun gençlik bulunmaz,

Ayrılık girdiyse artık gönüle,