Yetim Çocuk.
Ne anamı ,ne de babamı,tanıdım,
Ben yetiştirme yurdunun çocuğuyum,
Şefkat ellerini Devletimden gördüm,
Hocalarımızı ise birer anne birer baba belledim,
Diliyle kepçesi haram,
Kalbiyle zehirli yılan,
Yüzüyle tatlı kelam,
Maksadı dünyayı talan,
Onun adı münafık be adam,
Aşk defterinde, sakladım sevdamı
Gecelerin içinde gizledim, gözyaşımı
Sırılsıklam olurum, bahar yağmurlarında
Yakıp küle çevirdi beni bu aşk, yağan lavlarıyla.
Binlerce haram konmuş önüme,
O yasak bu yasak hep engebe,
Bir kul olayım onun indirdikleriyle,
Şart koşuyorlar bana kendi Dinleriyle,
Kitabım Diyorum, Onunla bırakın,
Çatırdadıysa yuvanın çatısı,
Bulunmaz Hint kumaşı kadısı,
İntizar etmeyesin geçmişine,
Kambur oldun gençlik bulunmaz,
Ayrılık girdiyse artık gönüle,
İstekli isteksiz, Ön adımlı, geri adımlı, Umutlu, umutsuz,
Uzak kalındı çok müddet, Çocuklar birbirlerine baktı,
Arkadaşını tanımadı çünkü hepsi olmuş obezit,
Hayırlısı okullar açıldı, Trafik kitlendi, Veliler sevindi,
Müdürler nedense sinirlendi, Çocuklar öyle böyle,
Sınıflara gizlendi, Eğitim öğretim maskeler ile başladı,
Bilmez mi sanırlar,
İnsanın yaratılırken,
Zalim olacağını,
Bilmez mi sanırlar,
İnsanın yoldan sapacağını,
Bir, sabah daha var,
Umudumun aydınlanmasına,
Belkide, Bu Geceninin ardından,
Bir kutlu şafak, yeniden doğmasına,
Bir, yarın daha var,
Oyun konsülünde mahpus yatar,
Evleri sanki kapalı cezaevi ve kilitli:
Sokakları, boş yalnız ve dertli,
Bunlar aslında gençliğe tuzak ve Declal’i,
Odasında ara sıra yemek molası
Doldu'da taştı zikirmatik,
Parmak bastı'ta nasırlaştı,
Anlam şaştı anlamsızlaştı,
Binine bin kattı,dil usandı,
Sayısı kar sevap öyle sandı,
Kalbe tesiri neden uğramadı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!