8 Ağustos 2011
Uzun süredir devam eden sessizlik…
Hakkari’de Ramazan-ı şerif günleri. Ramazan ayının gelmesine birkaç gün kala bir polis arkadaşın ikametine yakın bir yere ses bombası atıldığında gece çalışıyordum. Bir hareketlilik… Ardından derin bir nefes almış ve çok şükür demiştik.
Nitekim dünkü telaşla yıkıldık…
Bir telsiz trafiği. Bir şeyler ters gidiyordu belliydi. Ama neydi. Öğrenmeye çalışıyorduk sağdan soldan. Birkaç dakika sonra bir helikopter sesi. Ardından yine telsiz anonsları.
Acil ambulans isteniyordu helikopterin ineceği yere. Kan verecek kişiler ayarlanıyordu teker teker. Apar topar hastaneye götürülüyordu onlar da. Kara haberi öğrenmemiz çok sürmedi. Çukurcada bir polis aracının güzergahına konulan bomba patlatılmış ve biri ağır 4 meslektaşımız yaralanmıştı. Lanet okuyorduk teröre.
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta