**A y r ı l ı k Şiiri - Nurten Altınok

Hoşgeldiniz

>

-I-

Bazen, hiç sebepsiz, düşüveriyorsun aklıma birden, kor gibi
Gecenin en umulmadık bir yerinde, uyku kaçıran firari

Saatlerin sere serpe kuluçkaya yattığı, sevdanın koynunda
Yalnızlığın başkaldırısında, isyanında, işte tam o anda

Çatlatıverip yüreğimi perperişan, o en hassas yerinden
Oturuyorsun beynimin hasret kıvrımlarına, yangın yeniden

Konfeti yıldızlar dökülüyor teninden, hınzır duygularıma
Boşalıveriyor renkarenk bir ışık, körmavi bakışlarıma

Ilık bir su gibi akıp giriyorsun duyguların haramına
İnce bir sızı oluyorsun da süzülüveriyorsun kasıklarıma

Usulca, tenimde dolaşıyor, bir türkünün nağmesinde ellerin
Ellerin titrek, ellerin ürkek, ellerinde kocaman bir yürek

Bir çift kumru süzülüyor avuçlarımıza yırtıp karanlığı
Ürperiyorum, ürperiyor ta saç diplerim, gözlerim kapalı

-II-

Bir masal gibi başlamıştı her şey
Hiç beklemediğim bir anda.
Sağanak bir yağmurdu, altında ıslandığım duygular
Çoktan kapatmıştım oysa yarına ait sayfaları
Aralamasaydın
Umut olmasaydın
Cevap olmasaydın
Ses olmasaydın
İnkar eden olmasaydın
Bir ucu yanık asker mektubu gibiyim şimdi
Sağ üst köşesinde adın yazılı, yıldızlı __________Senin için *
Hiçbir zaman postalanmayacak ve hiç haberin olmayacak bendeki senden
Özlemlerim, insanca zaaflarım olacaksın belki zaman zaman tekelimde
Şimdi olduğu gibi, şiirlerimin öznesi
Büsbütünüm
Seninleyim
Ya sonra!

-III-

Toz pembe oluyor dudağımda açan gülümseme
Gözlerin gözlerime değdiğinde
Gözlerim büyür gözlerinde
Nefesin nefesime değdiğinde
Nefesim kesilir nefesinde
Gitme!
Canıma can ektiğinde
Kal!
Kızıl bir gül kanıyorsa da düşlerimde

Kızıl bir gül kanıyorsa da düşlerimde rüya bozan
Prematüre sevdaların küvezinde bir umuttur kan
Cana can katan
Umut

-IV-

Bazen hiç sebepsiz düşüveriyorsun aklıma, bir kor gibi
Beynim göç ediyor o zaman sınır dışı bakışlarına kaçak
Matematikler altüst oluyor, hesaplarım tutarsız
Çalışmıyor hiç bir fizik kuralı hepsi mantıksız
İsyanlarındayım
Sözüm geçmiyor duygularıma

Yapışıp yakamdan silkelemek gelir seni içimden
Ellerimin düğümünü çözemem
Seni düşünmek, seni istemek, seninle olmak
Suç sa! ..
Neden?
Dönüp dolaşıp hep sana çıkıyor bütün yollar kayıtsız şartsız
Sürgün edilmiş imge fakiri şiirlerin kanayan dizelerinde

Bu şiir biter mi dersin
Tutuklu bulunduğum sürgün mavilerde
Ya da bu şarkı
Ya da...

-V-

Hangi şiiri kim bitirebildi
Hangi şarkıyı kim susturabildi, gönülden bestelenen
Kurşun yarası gibidir aşk, yüreğe saplandığında
İlk şoku atlatınca başlar ağrısı, sızısı
Kurşun çıkar izi kalır bir yerlerde
Kabuk bağlar yaralar
Küle dönüşür içindeki yangın
Yağmur öncesi romatizma sancısı gibidir a y r ı l ı k l a r
Lodoslarda kendini ele verir
Tırnaklanır işte o zaman bilmem kaçıncı kez
Kabuklar kopartılır yenibaştan
Sil baştan kurşun yağar yüreğine
Alır götürür yağmurlar seni bir papatya falına
Hani hep ‘seviyor’ çıkıyordu ya sonunda
Ortasına bir türlü M koyamadığımız, yakıştıramadığımız
S e v - M - i y o r

Beynim göç ediyor yine bir yerlere
Kime ne
Bütün suç
Papatya fallarındaki M de

______ Rüzgara verdim küllerimi şimdi
Estikçe, kor alevleniyor___