Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl.
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril,
koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil.
Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim var.
Yüz bin elle dokunurum sana, İstanbul'a.
Yapraklarım gözlerimdir, şaşarak bakarım.
Yüz bin gözle seyrederim seni, İstanbul'u.
Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Şiiri Değerlendir
“Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane parkı’nda
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında”
Ne sarhoşluğu! Adama dünyayı dar etmişler o zamanın muktedirleri.
Bir ağaç bir anlık insana dönüşse, belki de böyle konuşurdu.
Saygı ile anıyorum dünya ya şöyle bir selam verip, göçüp gitmiş en değerli büyük Şair, Ozan yürekli insanı..
Hakikatlerin taşı büyük düşüyor aymaz başlara!
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacı
Emeğine ve Yüreğine sağlık Tekrardan Büyük Ustanın.
TÜM YORUMLAR (15)