Kendime ürkek nefes almalar bunlar…
İnandığım kurallar ve düşündüklerim vardı yaşamımı sürdürürken, asla taviz veremediğim inandıklarım vardı, kendi güven duygumun içinde kalan…
Kimlere inandım ki şüphesiz bu yaşamda var olmaya çalışırken, kendime güvenle sevgime inanmışlıklarla aldığım nefeslerle yürüyordum ki artık bundan böyle yapacağım her türlü hareketin hatasız olması gerekiyordu…
Sevgi ve sevgili inanmışlığımın tamamını içinde barındırıyordu. Söylenenlerle düşündüklerin bir birine eşleşiyordu… İnanmanın dışı nankörlüktü sevgiye ve bu bence imkânsızdı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta