Mazlum bir çocuk,
Elinde pamuk şeker, koşuyor bana doğru,
Gülüyor gök mavisi kadar huzur veren bir tatlılıkla.
Gözleri ışıldıyor masumiyet.
Kötülük uğramayan, zararsız bir çocuk.
Bakıyor bana ve başlıyor konuşmaya,
Elimi tutmuş çekiştiriyor beni.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta