Zamanın birinde bir fakir adam,
Yapar kendisine iki göz bir dam.
Samanla, çamurla kerpiçler keser
Meydana getirir kendince eser.
Ahrette îman der, dünyada mekân
Ne yapsın fakirde yok başka imkân.
Var benim evim de olsun çamurdan
Her sevincin her kederin
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
Devamını Oku
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
ders veren sevgili hocamı yürekten kutlarım.
Yoruma gerek var mı?
TAM PUAN + ANT. diyerek selamlıyorum...
NOT:puanlama mekanizması azizliğini sürdürüyor ama listemae alabildim. Mekanizma çalışınca geri dönüp tüm biriken borçlarımı ödeyeceği...
Bu dünya deli
Ayakları karda
Bu çocuk ağlayamaz
Donmuş yanacıkları
Bitirmiş titremelerini
Bizi terkedeceği belli
Bu dünya deli
Gözlerindeki iz yalnızlığından
Çaresizliğinden kanamış dudakları
Kaybolmuş köyü hayallerinden
Bir kış ortasında kalmış çocukluğu
Çalıp oynayacak birazdan çengiler
Bu dünya deli
İki eli yakasında sevdiklerinin
Karlı yollarda düşürmüş bedenini
Unutmuş tandır ekmeğin kokusunu
İtip durmuşlar on iki yılını
Bir ileri bir geri
Bu dünya deli
Bu dünya deli
Acil'in kapısında mahşer
Çığlıklar sessiz
Bir ömür tükeniyor kısa mı kısa
Umut mosmor hokka dudaklarında
Hiç yoktan ölecek yetişin dostlar
Bu dünya deli
Nafi Çelik
Üstadım,
Çok güzel anlatmışsınız, buradan eminim kendisine hisse çıkaran çok olmuştur. Yüreğinize sağlık. Ben çok zevkle okudum, okumaya doyamadım bir daha okudum. Tam okul kitaplarında yayınlanabilecek çok güzel bir şiir olmuş...
İlk yorumu yapmış olmak bana nasip olsun...
Tam puanım+antolojim ile birlikte...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta