Bir kurumun bahçesi, bahçede sandalyeler,
Çay ocağı kurulmuş, oturan kimsecikler…
Sadece 4 kişi var hiç kimse konuşmuyor,
Kâğıt kalem çıkardım, şahsım şiir karalıyor…
Öndeki dikizliyor, orta yaşlı bir kişi,
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta