Bir zamanlar hatrı vardı karanlığın.
Uykuyu başucumda uyuturdum.
Kendimi hayallerle avuturdum.
Nereden duyduğumu bilmediğim ilahilerdi ezberimde,
Sürekli çalardım zihnimde.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta