Yirmi Üç Nisan Şiiri - Seyrani Göl

Bu Yirmi Üç Nisan’da,
İçim buruk biraz.
Tuna’yı dörtnala geçen
Bin atlı, yalanmış...

Şiirler öksüz kalmış,
Heyecan vermiyor
Haykırışı çocuğumun.
Şehitler küsmüş...

Rüzgâr esmiyor artık
Eteklerinde al bayrağımın.
Gökyüzü suskun,
Yıldızlar bile eksik bu gece.

Çocuk sesleri kısıldı,
Sınıf duvarları suskun,
Tebeşir tozunda değil artık
Hayalin yıkık...

Bir umut vardı gözümüzde,
Göklerde salınan neşeyle,
Şimdi düş oldu sanki
Bir ekmeğin bölüşülemediği yerde.

Ama yine de,
Bir istek bırakıyorum rüzgâra:
Gülümseyen bir çocuğun yüzüyle
Dirilir yarın,
Bayram olur yeniden vatanımda.
S.GÖL