Ve döndü kadın.
Geriye dönmedi, ona döndü.
Doğrusu o; şefkatsizlik, yalnızlık ve ilgisizlikti.
Kalbindeki noksanlığı henüz görmüyordu.
Yaptığı güneş yokken ay'la yetinmeye benziyordu.
Ama güneş olmadan ay var olmazdı.
Ve sabırla beklese elbet güneş doğacaktı.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta