Ve döndü kadın.
Geriye dönmedi, ona döndü.
Doğrusu o; şefkatsizlik, yalnızlık ve ilgisizlikti.
Kalbindeki noksanlığı henüz görmüyordu.
Yaptığı güneş yokken ay'la yetinmeye benziyordu.
Ama güneş olmadan ay var olmazdı.
Ve sabırla beklese elbet güneş doğacaktı.
Yüzbaşım, garajda nöbet tutarken
Hatırıma sıla düştü bu gece.
Güngören'in horozları öterken
Gönül kalktı yola düştü bu gece.
İçinde dışında yoktur yalanı
Devamını Oku
Hatırıma sıla düştü bu gece.
Güngören'in horozları öterken
Gönül kalktı yola düştü bu gece.
İçinde dışında yoktur yalanı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta