Bu sabah pencere Tuna nehrine açılıyor. Şehir bembeyaz, Tuna yeşil. Çatıların kenarlarında
devasa, fildişi buzul sarkıtları. Herhangi biri düşse bir gergedanın kalın derisini bile
kolayca deler geçer. Aklıma İstanbul ve çocuklarım geliyor. Endişeyle - şimdi yanlarında
olmalıydım- diye diye düşünürken, İstanbul'lu şairleri ve onların engin yüreklerini ekliyorum
usuma. Şairistan'da mutlaka ama mutlaka göz kulak olacaklardır; şehrimin her köşesinde
iklimlere inat yeşeren çocuklarıma... Yinede delip geçiyor sarkıtlar gergedan derisinden daha
ince ruhumun bir yerlerini...
Vuruldu bir uçurum derinliğinde
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde
Devamını Oku
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta